
Jeszcze trwa wakacyjna przerwa, Nicola Szabelska nadesłała nam kolejny wiersz. Czasem mniej - znaczy więcej i w tym przypadku jest podobnie. Ten krótki utwór podejmuje temat głębokości i bliskości relacji, potrzeb ludzkich i ograniczeń, jakie znajdują się w człowieku, dotyka wewnętrznych rozterek: Ile możemy innym dać i czy to zaspokoi potrzeby obu stron? Zapraszam do lektury wiersza, który pozornie traktuje o przeprosinach, choć dużo więcej kryje się za krótkim słowem „ale…” Agnieszka Beata Pacek
- Przeprosiny -
Przepraszam,
Że gdy twój ogień gasł,
Odpychałam cię,
że nie czułaś się
w stu procentach kochana,
ale
przy tobie
nie czułam się wolna.
Zamiast grzać,
twój ogień mnie parzył,
aż w końcu…
Zaczął palić moją duszę.
Przepraszam.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie