„Krzyk Ciszy” – Paulina Ruszczyk

Pragnę Państwu przedstawić tekst piosenki, którą napisała młoda kobieta - mieszkanka gminy Mrągowo.

Utwór „Krzyk ciszy” autorstwa Pauliny Ruszczyk, jest swego rodzaju historią niemal każdego z nas. Te dwa słowa, zawarte w tytule, są sprzeczne ze sobą i właśnie dlatego podkreślają alarmujący moment w życiu człowieka. Wymowna cisza w tym tekście, karząc zamknąć za sobą ciężkie drzwi oddzielające nas od świata. To mechaniczne i drastyczne przerwanie kontaktu ze światem, na jakiś czas, przechodzi z fazy snu, łez do wewnętrznej rozmowy oraz słuchania samego siebie. Dlatego cisza staje się taka głośna. Gdy zatrzymamy się na zew ciszy – możemy przejść przez pewien emocjonalny proces. Który sprawi, że pokusimy się o ważne wnioski i działania, zmiany w nas. Należałoby pokonać: wewnętrzny strach, dylematy, własną strefę komfortu. Tylko tak odnajdziemy siebie.

Autorka zadaje pytania: „Jak słuchać mam strumienia, co wątły, bez wytchnienia, potęgę niszczy wielkich skał?” Jak wiadomo nawet kropla drąży skałę i to ona może skruszyć nasze osobiste skamieniałości. Gdy człowiek pójdzie tą drogą, zrozumie czego chce i dowie się jak to osiągnąć. Paulina Ruszczyk ma świadomość przemijania, uciekającego czasu. Lecz kiedy człowiek zatrzyma się by usłyszeć to, co jest dla niego najważniejsze, to nawet zegar współpracuje i „chodzi” na jego korzyść. Czytamy: „Jak słuchać mam zegara, co z całych sił się stara, aby nie umarł dla nas czas?” Autorka dobiera słowa tak, by zwrócić uwagę na to, co jest istotne. Żongluje domysłami i dwuznacznością...

Bo o kogo chodzi, gdy z osobistej płaszczyzny przechodzi do wyrażenia: „dla nas”. Czy o tę drugą połówkę, której szukamy, czy też o grupę jakiś konkretnych ludzi? Co jest naszym cieniem, a co słońcem? I ta nadzieja wynikająca z faktu, że ciemny, skradający się cień z naszymi plecami, nie wygra z światłem. Kolejny dylemat pojawia się w wyrażeniu: „Jak słuchać mam miłości?” i innych tym podobnych. Podmiot liryczny wie, że musi się posłuchać miłości i tego pragnie, a potem, naturalnie dochodzi do przełomu. Autorka śpiewa: Chcę wierzyć tylko w to, co wieczne…” i dalej dzieli się tym co odkryła. Otwiera się na nadzieję, wierzy, że może wzbić się górę, nauczyć się latać, być może tak, jak orzeł, który unosi się na prądach wiatru?

Zostawiam Państwa z tekstem Pauliny Ruszczyk. Jeszcze tak wiele jest w nim do odkrycia. Nie bójmy się krzyku własnej, prywatnej ciszy, która zabierze nas w trudną, osobistą podróż. Gdy dobrze zanalizujemy poniższy tekst, znajdziemy w nim rozwiązania, ale to zadanie zostawiam już wytrwałym czytelnikom. Agnieszka Beata Pacek

Krzyk ciszy

Zamknęłam ciężkie drzwi

I parę ważnych spraw

Choć środek dnia – ja idę spać.

Okiennic szklisty wzrok,

Przesłonił dawno już

Wciąż głuchy na protesty strach…

I z dala krzyczy tylko cisza…

Choć nieśmiała, czasem tak rozmowna jest

I wie ten, który ciszę słyszał:

Ona nie chce słów, lecz zawsze żąda łez.

Jak słuchać mam strumienia,

Co wątły bez wytchnienia,

Potęgę niszczy wielkich skał?

Jak słuchać mam zegara,

Co z całych sił się stara,

Aby nie umarł dla nas czas?

Jak słuchać krzyku burzy,

Co nigdy nie zasłuży

Aby ze słońcem wygrał cień?

Jak słuchać mam miłości

Co – niby nie zazdrości,

a nie chce, by mnie tulił sen?

Chce wierzyć tylko w to, co wieczne,

Nie w kłamliwy, szary, hermetyczny świat.

Z nadzieją czuję się bezpiecznie

Chcę usłyszeć od niej parę dobrych rad.

I mieć siłę aby latać

Nad szczytami malowniczych gór,

Niech rozpęta się wiatr, co poniesie mnie tam,

Co rozsypie niepotrzebny mur.

Niech porwą mnie fale strumieni…

Deszczu proszę przyjdź – ja jestem tu.

Niech mój ogród się zazieleni

A przez okno wedrze się zapach lnu…

Piosenkę Pauliny Ruszczyk, której tekst właśnie analizowaliśmy, możemy odsłuchać, w jej wykonaniu, na kanale YouTube https://www.youtube.com/watch?v=eeYVpLP9mrE, („Krzyk Ciszy” Paulina Ruszczyk) Nagrane dzięki uprzejmości Studio Jaskinia w Mrągowie Produkcja, mix mastering - Radosław Charabin Wokal, tekst, muzyka- Paulina Ruszczyk Solówka gitarowa : Leon Stępień Wsparcie doradcze i mentalne: Majka Charabin; Zdjecie pochodzi z prywatnego archiwum Pauliny Ruszczyk.