Szyte na miarę wieżowców (?)

Niedawno ktoś zadał mi takie pytanie: „Czy Mrągowo jest szyte na miarę wieżowców”? Oczywiście to była aluzja do rzeczywistości społecznej i proponowanych zmian w planach zagospodarowania przestrzennego naszego miasta. Pomyślałam, że to zależy od włodarzy miasta i jego mieszkańców. Od tego na ile obudzona świadomość społeczna połączy się z konstruktywnym dialogiem z radnymi i burmistrzem i czy wówczas zostaną wypracowane wspólne rozwiązania.

Jednak to pytanie wywołało w mojej głowie reakcję łańcuchową, po której tak, jak różnorodne związki chemiczne, pierwiastki - przemieszczały się wolne, oswobodzone myśli. Po co krawiec zdejmuje z nas miarę i w jakich okolicznościach to robi? Po pierwsze klient musi mieć świadomość, że potrzebuje nowej, konkretnej odzieży. Potem powinien podjąć decyzję, czy zakupi ją w sieciówce i czy mu to wystarczy? Może zda sobie sprawę z tego, że ma szczególne potrzeby i gotów jest ponieść większe koszta, pójść do doświadczonego krawca, poddać się szczególnym pomiarom, przymiarkom, debatom dotyczącym najmniejszych szczegółów ubioru, poświecić na to więcej czasu. Wówczas mistrz igły sporządza plan – wykrój na papierze i wiernie go odwzorowując, dobierając najwłaściwsze dla nas materiały, szyje wyjątkowy ubiór, niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju.

Czy jesteśmy zainteresowani faktem, aby ktoś z nas zdejmował miarę? Czy wolimy iść po najmniejszej linii oporu zakupując odzież w sieciówkach? Ta piękna analogia, szyta może grubymi nićmi - pokazuje mi, że żeby dokonać jakiś zmian trzeba podjąć decyzję. Brak zaangażowania jest również decyzją i też ponosimy jego konsekwencje. Abstrahując od tematu utarczek związanych ze zmianami w planach naszego miasta, zadaję dziś pytanie: Jak podchodzisz do codzienności? Czy świadomie zabierasz głos w różnych dziedzinach i na różny sposób, a potem działasz? Czy tylko mówisz, że musisz pójść do krawca, niech usłyszy jakich przeróbek, krojów potrzebujesz i jednocześnie pozostajesz niezadowolony we własnym domu a inni decydują za ciebie o tym, co jest dla ciebie dobre, czego potrzebujesz. Bo może nie pytasz sam siebie, czego tak naprawdę potrzebujesz?

Świadomy głos, gdy zostanie wypowiedziany - zaczyna żyć. Pomruki pod nosem, lub w kuluarach - nie wnoszą nic nowego. Twoje niezadowolenie, lub mądre pomysły mają wówczas niskie loty. Dziś trwają mrągowskie debaty społeczne na ważkie tematy, tematy, które są przyczynkiem wielu konfliktów, a w umiejętny sposób przeprowadzone, przy odrobinie dobrej woli każdej ze stron, mogą się stać podłożem do wypracowania wspólnych rozwiązań i może spotkamy się gdzieś pośrodku.

Czy masz dziś odwagę aby powiedzieć o tym, co ci się marzy i dać zdjąć z ciebie miarę? Nawet jeśli nie wszystkie twoje pomysły zostaną zrealizowane, zyskasz poczucie, że spróbowałeś, a twój głos będzie słyszalny i świat nie będzie już taki sam, a ty znajdziesz się w innym miejscu. Jesteśmy gotowi słuchać i usłyszeć? Wiele tych pytań… Powtórzę jeszcze jedno : „Czy Mrągowo jest szyte na miarę wieżowców”?

Moje miasto jest skrojone na miarę tych, którzy odważyli się dać ją z siebie zdjąć i pokazać światu, nieważne w jakiej dziedzinie. Czesław Niemen śpiewał: „Mam, tak samo jak ty, Miasto moje a w nim: najpiękniejszy mój świat, najpiękniejsze dni…”. Czy śnisz o swojej Małej Ojczyźnie, czymkolwiek ona dla ciebie jest, cokolwiek znaczy? Niech te dobre sny, te zgodne z naszym sumieniem, nie odbierające nikomu godności i wolności i staną się jawą. (ABP)

MARZENIE O MIŚCIE

W naszym mieście szytym na miarę
Rozpatrywane są różne projekty,
Przeciętny mieszkaniec nabiera wagi
I jest traktowany jak ważny klient.

W naszym mieście szytym na miarę,
Bierze się pod uwagę głosy mieszkańców.
To oni tworzą to miasto biciem serca,
Stałością utartych ścieżek na deptaku.

Więc... gdy ktoś tworzy nową stylizację,
Depcząc oczywiste drogowskazy, wytyczone
Nogami mieszkańców, ich historią,
Czy nie warto się nad nimi pochylić?

Lata mijają, nasza obecność tu jest zapisana,
Starą kamienniczką, kamienistą drogą,
Posezonową ciszą na Molo, kafejkami...
Biegiem najdłuższych ulic i człowiekiem obok...

Gdy turyści pakują się i wracają do domów,
My tulimy to miasto o każdej porze.
Jesteśmy tu. Wiernie przy nim trwając.
Marzymy, że nadal będzie ono szyte dla nas...