Święto w towarzystwie Piłsudskiego i Paderewskiego

Narodowe Święto Niepodległości od lat obchodzone jest na różne sposoby. Z roku na rok staje się tradycją budzącą na nowo w nas patriotyzm i choć na krótką chwilę jednoczy ona Polaków, którzy razem chcą poczuć dumę narodową. Szkoły, przedszkola, placówki edukacyjne nie zapominają o akademiach. Uczniowie recytują wiersze, śpiewają hymn oraz piękne, polskie pieśni, wygłaszane są przemówienia i referaty.

Stało się już tradycją, że Mrągowianie świętują przez kilka dni z rzędu. Ponownie tańczą na wietrze flagi, które są wywieszane dobrowolnie z potrzeby serca a nie z przymusu. Klasy mundurowe oraz mieszkańcy wzięli udział w „Capstrzyku Niepodległości” . W Mrągowskim Centrum Kultury zaplanowano koncerty oraz Festyn Niepodległościowy. Dla Polski zaśpiewali nasi harcerze a 11 listopada usłyszymy kultową grupę „Róże Europy”. Ma to metaforyczne znaczenie dla osób pamiętających czas przed i krótko po transformacji ustrojowej w naszym kraju, w którym na nowo budziła się świadomość narodowa, nasza tożsamość i zaczęto nareszcie w wolności pisać i tworzyć a potem, na chwilę przed słynnym rokiem 1989, Obywatel GC zaśpiewał przewrotny erotyk „Nie pytaj o Polskę”…

Świętować można na różne sposoby, uprawiając sport, składając kwiaty pod okolicznościowymi tablicami i pomnikami. Można pobiec w rajdzie Nocnym „AZYMUT” lub zjeść grochówkę i wraz z pociechami wziąć udział w animacjach dla dzieci. Ważne by wiedzieć o co chodzi, ważne by pamiętać o Niepodległej… W przeddzień Narodowego Święta Niepodległości odwiedziłam na chwilę Zespół Szkół nr. 2 im Władysława Jagiełły w Mrągowie. Od progu spoglądał na mnie marszałek Józef Piłsudski i Ignacy Paderewski w otoczeniu biało – czerwonych barw. Wolontariusze i ich nauczyciele postanowili tego dnia zrobić sobie radosną sesję zdjęciową z tymi prominentami dla Niepodległej i ja pozowałam z wielką radością bo nadal jestem dumna z mojego kraju i z tego, że jestem Polką, choć nie zawsze jest łatwo... Po chwili zaczęły się schodzić całe klasy by uczestniczyć w tej wyjątkowej sesji zdjęciowej. Jedna z nauczycielek z wielką werwą zachęcała uczniów by pozowali z radością, bo „jest się z czego cieszyć”. Pomyślałam, że to była wyjątkowa postawa i trochę przypominała mi policzek wymierzony w tych, którzy jedynie narzekają na nasz kraj.

Potem poruszyła mnie kolejna refleksja dotycząca bohaterów sesji. Z jednej strony Marszałek Piłsudski kontrowersyjny, naczelny wódz, który wyrwał nas z niewoli, a z drugiej słynny muzyk, o którym nie każdy wie, że był patriotą, mężem stanu i że dzięki jego determinacji oraz działaniom (czasem pod prąd, pod wiatr) utworzono w Traktacie Wersalskim słynny 13 punkt wymuszający zgodę stron (podpisujących ten dokument) na dążenie do suwerenności Polski, utworzenie niepodległościowego państwa polskiego. Kto o tym wie? Kto o tym pamięta? Dzięki autorce portretów (Magdalenie Lewkowicz) odświeżyłam sobie pamięć i wierzę, że nauczycielka ZSZ nr 2 pobudziła i przywiodła dziś do refleksji jeszcze co najmniej paru ludzi dociekliwych.

Zainspirował mnie również, krótki dialog z jednym z uczniów. Spojrzał on na antyramę przygotowaną jako gadżet do pozowania, na której było napisane hasło: NIEPODLEGŁA i powiedział: „Tu jest źle napisane. Ja jestem - niepodległy- a nie –niepodległa - ”. Odpowiedziałam mu żartem: „Wyobraź sobie, że pozujesz dla dziewczyny, dla Niepodległej”. Chłopak zwierzył się: „Ja nie mam dziewczyny”. Ta gra niuansów i słów przypomniała mi o piosence Obywatela GC, który śpiewał o Polsce jak o swojej kochance, z którą bywało różnie, ale chciał być z nią, był tego świadomy.

Czy dziś gdy świętujemy na rozmaite sposoby odzyskanie wolności naszego kraju, jesteśmy w nim zakochani, jesteśmy naprawdę dumni? Czy może jest to kolejna impreza wpisana do terminarza, która należy odhaczyć? Bywa tak aby być wolnym trzeba poddać się, w pewnym sensie, w niewolę, która wyraża się w wierności, w pozostaniu w związku, w odpowiedzialnym, świadomym podejściu, w byciu razem pomimo, w nadziei wbrew nadziei. Piosenka o przewrotnym tytule „Nie pytaj o Polskę” od lat skłania do refleksji, zadawania pytań. O jakim kraju marzymy, na ile jesteśmy wolni, jak długo chcemy kochać miejsce, w którym żyjemy, w którym się urodziliśmy? Czy chcemy aby Polska była naszą ukochaną, umiłowaną Niepodległą? Takie refleksje snuły się po mojej głowie gdy stałam u boku Paderewskiego i Piłsudskiego i robiono mi z nimi pamiątkowe zdjęcie. (ABP)

To nie karnawał
ale tańczyć chcę
i będę tańczył z nią po dzień
To nie zabawa
ale bawię się
bezsenne noce, senne dnie

To nie kochanka
ale sypiam z nią
choć śmieją ze mnie się i drwią

Taka zmęczona
i pijana wciąż
dlatego nie
Nie pytaj więcej mnie

Nie pytaj mnie dlaczego jestem z nią
Nie pytaj mnie dlaczego z inną nie
nie pytaj mnie dlaczego myślę, że...
że nie ma dla mnie innych miejsc

Nie pytaj mnie co ciągle widzę w niej
nie pytaj mnie dlaczego w innej nie
nie pytaj mnie dlaczego ciągle chcę
zasypiać w niej i budzić się

Te brudne dworce
gdzie spotykam ją
te tłumy, które cicho klną
Ten pijak, który mruczy coś przez sen
że PÓKI MY ZYJEMY - ona żyje też

Nie pytaj mnie
Nie pytaj mnie
co widzę w niej

Nie pytaj mnie co ciągle widzę w niej
nie pytaj mnie dlaczego w innej nie
nie pytaj mnie dlaczego ciągle chcę
zasypiać w niej i budzić się

Nie pytaj mnie dlaczego jestem z nią
nie pytaj mnie dlaczego z inną nie
nie pytaj mnie dlaczego myślę, że...
że nie ma dla mnie innych miejsc …

(Grzegorz Ciechowski)

Zdjęcia: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063506474701  dostęp z dn. 10.11.2022r. FB Zespół Szkół nr 2 im. Władysława Jagiełły w Mrągowie (za zgodą p. dyrektor szkoły)